Wat is een aortadissectie?
Een aortadissectie is een levensbedreigende aandoening aan de aorta. De aorta is de grootste slagader in uw lichaam. De wand van deze slagader bestaat uit drie lagen: de buitenlaag, de middenlaag en de binnenlaag. Als er sprake is van een scheuring in de middenlaag van de slagaderwand, waardoor de buitenlaag en de middenlaag van elkaar worden gescheiden, spreken we van een splijting (dissectie) van de aortawand ofwel een aortadissectie. Door deze splijting van de middenlaag ontstaat er een “nieuw” bloedkanaal in de hartslagader dat de normale bloedsomloop belemmert.
Aortadissectie komt drie maal vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en openbaart zich het meest bij mensen in de leeftijd tussen 40 en 70 jaar. Aortadissectie is te onderscheiden in twee typen.
Aortadissectie Type A
Bij een aortadissectie Type A is er een scheuring ontstaan in het gedeelte van de aorta dat achter het borstbeen loopt en dat zorgt voor de opwaartse bloedstroom. Het gevolg is bloedophoping, mogelijke beschadiging van de aortaklep en belemmering van de bloedtoevoer. Tevens kan het hartzakje vol lopen met bloed waardoor het hart problemen krijgt met het rondpompen van uw bloed.
Aortadissectie Type B
Ook bij een aortadissectie Type B ontstaat er een splijting in de aortawand maar dan in het gedeelte dat het bloed neerwaarts terugvoert naar uw hart en uw overige organen. Doordat de bloedtoevoer belemmerd wordt, kunnen uw andere organen vanwege een gebrek aan bloed (en dus zuurstof) in de problemen komen.
Aortadissectie: oorzaak
De oorzaak van een aortadissectie kan zijn:
- Hoge bloeddruk: Door de te hoge bloeddruk slijt de wand van de hartslagader en kan er een scheuring ontstaan. Dit is de meest voorkomende oorzaak van aortadissectie. Ruim twee-derde van de patiënten met een aortadissectie hebben ook een te hoge bloeddruk.
- Slagaderverkalking: Slagaderverkalking verzwakt de aortawand en er kunnen ontstekingen ontstaan.
- Een erfelijke hartafwijking: Bijvoorbeeld een aangeboren vernauwing van de aorta, open ductus Botalli of een aangeboren afwijking aan de aortaklep.
- Een erfelijke bindweefselaandoening: Bijvoorbeeld de ziekte van Marfan of de ziekte van Ehlers-Danlos.
Aortadissectie: symptomen
Een aortadissectie kenmerkt zich door een plotseling opkomende scherpe pijn waarbij u het gevoel heeft dat er iets scheurt. De pijn kan gevoeld worden in het borstbeen en vaak ook in de rug tussen de schouderbladen. Als de aortadissectie zich uitbreidt kunnen andere klachten ontstaan doordat uw organen te weinig bloed krijgen, zoals hevige buikpijn (darmen), pijn en tintelingen in armen en benen (ruggenmerg) en pijn in de onderrug (nieren). Een aortadissectie kan door een arts worden geconstateerd via een thoraxfoto (foto van de borstkas), een hartfilmpje, een MRI-scan of een CT-scan (scan met behulp van contractvloeistof).
Aortadissectie: behandeling
De behandeling van een aortadissectie bestaat voornamelijk uit bedrust en het voor een langere periode met medicijnen verlagen van de bloeddruk, zodat de aortawand de kans krijgt zich te herstellen en de toe- en afvoer van bloed naar en van het hart weer op normale wijze kan verlopen.
Bij een aortadissectie Type A is vaak een spoedoperatie nodig waarbij een deel van de aorta en/of de aortaklep wordt vervangen en vervolgens een behandeling met bloeddrukverlagende medicijnen wordt gestart. Bij een aortadissectie Type B kan meestal worden volstaan met enkele weken bedrust (waarvan circa 10 dagen in het ziekenhuis) en de toediening van bloeddrukverlagende medicijnen.
