Wat is oligomenorroe?
Men spreekt van oligomenorroe wanneer er sprake is van lange tussenpozen tussen menstruaties bij een vrouw die al wel vruchtbaar is. In de meeste gevallen gaat deze aandoening samen met een verstoring van de ovulatiecyclus. De perioden tussen twee menstruaties bij oligomenorroe zijn langer dan 35 dagen en korter dan 6 maanden. Meestal zijn de menstruaties kort en gaan ze met weinig bloedverlies gepaard. Er bestaan twee typen oligomenorroe: de primaire en de secundaire vorm.
Primaire oligomenorroe: betekenis en oorzaak
Bij primaire oligomenorroe is er al vanaf de eerste menstruatie sprake van lange tussenpozen tussen de menstruaties, de vrouw is niet anders gewend. De meeste meisjes menstrueren in het begin onregelmatig, dat is normaal. Als er na een paar jaar geen verandering in het patroon optreedt, wordt er gesproken van een afwijkende menstruatiecyclus. Vaak is een aangeboren afwijking van één van de voortplantingsorganen de oorzaak van primaire oligomenorroe. Bij ernstige oligomenorroe kan er sprake zijn van overbeharing en slecht ontwikkelde vrouwelijke geslachtskenmerken.
Primaire oligomenorroe: symptomen en behandeling
Of nader onderzoek en een eventuele behandeling nodig is, hangt van verschillende factoren af en de arts zal dit altijd met de vrouw in kwestie bespreken. Het gebeurt regelmatig dat de oligomenorroe spontaan overgaat. Als een vrouw (nog) geen kinderen wil, is behandeling veelal niet nodig. Oligomenorroe gaat vaak samen met een verminderde vruchtbaarheid. Vruchtbaarheidsbevorderende medicatie kan worden voorgeschreven als de vrouw zwanger wil worden. In andere gevallen kunnen orale anticonceptiemiddelen worden voorgeschreven om een regelmatige cyclus te verkrijgen.
Secundaire oligomenorroe: betekenis en oorzaak
Bij secundaire oligomenorroe is er sprake van een lange tussenpozen tussen de menstruaties terwijl de menstruatiecyclus voorheen wel normaal is geweest. Bij vrouwen in de overgang is deze vorm van oligomenorroe normaal. Tot de oorzaken behoren onder andere:
Secundaire oligomenorroe: symptomen en behandeling
Net als bij primaire oligomenorroe is behandeling niet altijd nodig. Vaak is secundaire oligomenorroe van tijdelijke aard. Als het vermoeden bestaat dat er sprake is van een tumorale aandoening van de geslachtsorganen of een disfunctionerende hypofyse, schildklier of bijnier, zal dit nader onderzocht worden. De behandeling zal dan op de oorzaak afgestemd worden. In alle gevallen is het advies om onderzoek en behandeling geheel af te stemmen met de behandelend arts.
